Ολική Παρέμβαση

Φιλοξενία

Περιπλάνηση

« Από τις διάφορες καταστασιακές μεθόδους η περιπλάνηση παρουσιάζεται ως μία τεχνική βιαστικού περάσματος μέσα από ποικίλες ατμόσφαιρες μίας πόλης.»
Στην περίπτωση του Χώρου του Νέου Λιμανιού η «πόλη» του Ντεμπόρ δεν είναι άλλη από τον Αόριστο και Ακαθόριστο, κατά κάποιο τρόπο, αυτό χώρο. Ένα «βιαστικό πέρασμα» αρκεί για να καταλάβει κανείς τον αντιφατικό χαρακτήρα αυτού του τόπου. Από τη μία η παλιά βιομηχανική περιοχή και ο παραλιακός κεντρικός δρόμος και από τη άλλη μεριά του τοίχου και του συρματοπλέγματος η ερημική παραθαλάσσια χωματερή που περιμένει την ολική και καθοριστική για τη μορφή της, ανθρώπινη επέμβαση.

Στις 20:00

Οι ήχοι, οι εικόνες, τα χρώματα και τα συναισθήματα αλλάζουν κατά το πέρασμα μίας ημέρας. Οι αισθήσεις είναι εν αναμονή σε κάθε ερέθισμα που τους προσφέρεται στο αφιλόξενο αυτό περιβάλλον. Η ώρα που δύει ο ήλιος δημιουργεί μία ρομαντική ατμόσφαιρα μετατρέποντας το χώρο της βιομηχανικής γέφυρας σε ειδυλλιακό ζωγραφικό τοπίο.

Παρέμβαση - Αντιχτοιχίες Σε Μια Διαφορετική Κλίμακα

Περπατώντας κατά μήκος του «καθορισμένου» Αόριστου Τόπου μας, παρατηρώ στην αρχή από μακριά τη σκουριασμένη από το νερό γέφυρα. Αμέσως καταλαβαίνω ότι αποτελεί τον τόπο που θα με βοηθήσει να δείξω καλύτερα την ιδέα μου για τη σχέση ενός ευρύτερου αόριστου τόπου και πόλης. Κατά τον Scoffier «η πόλη δεν απορρέει πλέον από τη θεμελίωση, την εδαφικοποίηση, αλλά εγγράφεται σε ένα σύμπλεγμα ροών, εντάσεων, όπως ο απλός κόμβος σε ένα οικουμενικό πλέγμα.» Πλησιάζοντας λοιπόν στον τόπο μου, τη γέφυρα, παρατηρώ όλες αυτές τις ροές και τις εντάσεις που κρύβονται σε αυτή. Διάφορα μέρη της γέφυρας, συνειρμικά, μας φέρνουν στο μυαλό εγκαταστάσεις ανθρώπινης κλίμακας. Πρόκειται για μέρη με φανταστικές ροές που απορρέουν με τη βοήθεια της φαντασίας. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τη γέφυρα από μόνη της και αν πρώτα κάνουμε κάποιες αντιστοιχίες παρατηρούμε πως η ίδια μπορεί να αποτελέσει μία πόλη δηλαδή ένα χώρο κατοίκησης.

Η παρέμβαση μου, λοιπόν, στο χώρο του νέου λιμανιού είναι ψηφιακή και προσπαθεί να κάνει μια τέτοια προσέγγιση κατοίκησης δείχνοντας τη σημασία του «σχετικού μεγέθους».

Αν κοιτάξουμε από κοντά μέρη της σκάλας και αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη, θα ανακαλύψουμε μικροσκοπικά μέρη που μας θυμίζουν ανθρώπινους χώρους. Κάθε τέτοια φωτογραφία επεξεργάστηκε ψηφιακά και το αποτέλεσμα φαίνεται στις παρακάτω εικόνες.